مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) دورود

      ماه رمضان شد، مى و ميخانه بر افتاد                       عشق و طرب و باده، به وقت ‏سحر افتاد   

          افــــطار به مـــــى كرد برم پيـــر خرابات              گفتم كه تو را روزه، به برگ و ثمر افتاد  

           با باده، وضو گير كه در مذهب رندان                         در حضرت حق اين عملت ‏بارور افتاد    

 حضرت امام (ره) توجه ويژه ‏اى نسبت ‏به ماه رمضان داشته و بدين جهت، ملاقات‏ هاى خودشان را در ماه رمضان تعطيل مى‏ كردند و به دعا و تلاوت قرآن و… مى‏ پرداختند. و خودشان مى‏ گفتند: «خود ماه مبارك رمضان، كارى است‏» . يكى از ياران امام، در اين باره گفته است : در اين ماه، ايشان شعر نمى‏ خواندند و نمى‏ سرودند و گوش به شعر هم نمى‏ دانند . خلاصه، دگر گونى خاصى متناسب با اين ماه در زندگى خود ايجاد مى‏ كردند، به گونه ‏اى كه اين ماه را، سراسر، به تلاوت قرآن مجيد و دعا كردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپرى مى‏ كردند. ايشان، به هنگام سحر وافطار، بسيار كم مى‏ خوردند، به گونه ‏اى كه خادم‏شان فكر مى ‏كردند كه امام، چيزى نخورده است!

منبع:.aviny.com