مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) دورود

در حیرتم از خلقت آب …

اگر با درخت همنشین شود آن را شکوفا می کند

اگر با آتش تماس بگیرد آن را خاموش می کند

اگر با ناپاکی ها برخورد کند آن را تمیز می کند

اگر با آرد هم آغوش شود آن را اماده طبخ می کند

اگر با خورشید متفق شود رنگین کمان ایجاد می شود

ولی اگر تنها بماند رفته رفته گند آب می گردد

دل ما نیز بسان آب است وقتی با دیگران است زنده و تاثیر پذیر است و

در تنهایی مرده وگرفته است…

پس بیاییم با،باهم بودن دلهایمان را زنده و سرحال نگهداریم.