مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) دورود

برای شاد بودن نباید منتظر باشیم تا یک علت بیرونی آن را در ما ایجاد کند و یا فردی از راه برسد و ما را بخنداند، شاد بودن و نشاط واقعی از درونِ ما بر می خیزد و این خودمان هستیم که باید با رفتارهایی چون گذشت و بخشش، مهربانی کردن، دوست داشتن، به خدا نزدیک شدن و … نشاط همیشگی و پایدار را در خود ایجاد کنیم.

 اگر بخواهیم یک انسان کامل را تعریف کنیم باید به ابعاد وجودی او به شکل مثبت و مناسب توجه کنیم، ابعادی که در این زمینه می تواند به شاکله یا شخصیت سالم انسان کمک کند بعد هیجانی ـ عاطفی یا سلامت روانشناختی است که در حقیقت شادی و نشاط یا خندیدن و شوخ طبعی از مولفه های آن هستند.

افراد دلشاد رفتارهای معنوی قوی تری دارند

شادی و نشاط می تواند در انجام وظایف و تکالیفی که بر عهده انسان است به وی کمک کند. حتی در موارد دینی هم شاهد هستیم افرادی که دلشاد تر و امیدوارتر هستند رفتارهای معنوی شان با خدا نیز قوی تر است و با خدا بهتر راز و نیاز می کنند، وفای به عهد دارند و دل گرم تر هستند.

 آنچه که ما باید بیشتر به دنبال آن باشیم نشاط درونی است، غالبا رفتارهای کوتاه مدتِ سرور را شادی می گویند که معمولا علت های بیرونی دارد، اما آنچه که بیشتر باید به آن توجه کرد نشاط است چون نشاط، یک رفتار پایه دار در درون افراد است و افراد باید بیشتر در درون خود به دنبال مولفه های درونی بگردند.

چگونه نشاط درونی را همواره همراه داشته باشیم؟

 امیدوار زندگی کردن، فعال بودن، هدف داشتن در زندگی، پر تلاش بودن و … نشاط های درونی ای هستند که همیشه با انسان همراه اند. رعایت مسایل دینی و اخلاقی به انسانها نشاط درونی می بخشد، فردی که وجدان بیداری دارد، دل کسی را نمی شکند، با اطرافیان خود مهربان است، تکالیف الهی، دینی و انسانی خود را انجام می دهد قطعا همیشه نشاط درونی را با خود همراه دارد و مسلما هر کس این دنیایش آباد باشد آن دنیایش هم آباد است.

شخصیت کودکانه داشته باشیم

حضرت عیسی (ع) می فرمایند « اگر می خواهید وارد سرزمین شادی شوید باید رفتار خود را مانند کودکان کنید». یعنی افراد باید ویژگی های شخصیتی کودکان را در خود تقویت کنند.

 در حال حاضر یکی از مشکلات جدی ما احساس تعلقاتمان است. متاسفانه ما امروزه به وسایل که در اطرافمان وجود دارد از جمله تلفن همراه، کامپیوتر، اینترنت، ماشین و … احساس تعلق داریم به طوری که اصلا اجازه نمی دهند اطرافمان را ببینیم.

 دنیای مجازی، اینترنت، کامپیوتر و … بسیاری از روابط عاطفی و مهمانی های ما را از ما گرفته است؛ بنابراین تعلق ایجاد کردن یکی از عواملی است که شادی و نشاط را از ما می گیرد. کودکان معمولا زیاد احساس تعلق ندارند، خیلی سخت گیر، اهل کینه، نفرت و خشم نیستند.

از تعلقات زندگی فاصله بگیریم

پیامبر اسلام (ص) فرمودند «از دنیای بچه ها چند چیز را دوست دارم، بچه ها تعلقشان به زندگی خیلی کم است، بچه ها بیشتر به زمان حال توجه می کنند، کینه ای نیستند، زود قهر می کنند و زود هم می بخشند» به همین دلیل است که می گویند وقتی کودکان با هم دعوا می کنند در دعوایشان وارد نشوید.

 امروز را ببینیم، به یکدیگر سخت نگیریم، رفتارهای انسانی نظیر مهربانی ، صمیمیت و .. را تقویت کنیم. متاسفانه کودکانمان نیز دارند مانند بزرگترها می شوند.

خندیدن حد و مرز ندارد اگر…

خندیدن اندازه ندارد، فقط باید یادمان باشد که به تمسخر، لودگی و انحرافات اخلاقی کشیده نشویم. اگر خندیدن و شاد بودن عملکرد و رفتارهای سالم ما را تضییع نکند هیچ حد و مرزی ندارد، منتهی شرط این است که مزاحم دیگران نشویم و رفتارهایمان به دیگران خطر وارد نکند.

 از آنجا که خندیدن بعد احساسی ما را قوی می کند از قدیم « خنده بر هر درد بی درمان دواست» ضرب المثل ما بوده است . یکی از اشکالات ما ضعیف بودن عواطف ماست که خندیدن می تواند بعد روانشناختی ما را تقویت کند.

در شادی و نشاط و خندیدن نیز تعادل باید برقرار باشد، اواخر سوره فرقان در حدود ده آیه ویژگی های افراد مومن را ذکر می کند که یکی از موارد آن متعادل بودن است.

منبع :.salamatnews.com