مدرسه علمیه حضرت زهرا(س) دورود

 
روز جمعه مورخ 13/5/96 به مناسبت میلاد با سعادت آقا امام رضا (علیه السلام) مراسم جشنی در مدرسه علمیه حضرت زهرا (علیها السلام) شهرستان دورود با حضور طلاب و عموم خواهران برگزار گردید .

در ابتدای مراسم، جلسه افتتاحیه کانون خادمان رضوی، با حضور اعضای کانون برگزارگردید و دبیر کانون در این خصوص به ایراد سخنرانی پرداخت و شرح وظایف و دستور العمل ها را بیان نمود .

در ادامه ، سخنران محترم جناب حجت الاسلام والمسلمین آسترکی ضمن تبریک این روز بزرگ به سفر اجباری امام رضا (علیه السلام) اشاره کرد و در خصوص محبت اهل بیت (علیهم السلام)گفت: در حدیثی از قول امام صادق (علیه السلام) آمده است که فرمودند : «لکل شیء اساس و اساس دین الاسلام حبنا اهل البیت» هر چیزی را شالوده و اساسی است و اساس دین اسلام  ولایت و محبت اهل بیت (علیهم السلام ) است وبه واسطه اهل بیت (علیهم السلام) خدا شناخته شده و عبادت می شود لذا تفاوت مکتب شیعه با وهابیت در پذیرش ولایت و عدم پذیرش ولایت است. امام صادق (علیه السلام) فرمود : « حبنا ایمان و بغضنا کفر ».

ایشان در ادامه به حدیث معروف سلسله الذهب اشاره کرد وگفت : پذیرش ولایت و محبت اهل بیت (علیهم السلام) در قبولی طاعات و عبادات و ایمان افراد بسیار حائز اهمیت است که ضمن این حدیث شریف آقا امام رضا (علیه السلام ) فرمود : شنیدم از پدرم محمد ابن علی (علیه السلام) که فرمود: شنیدم از پدرم علی ابن الحسین (علیه السلام) که فرمود: شنیدم از پدرم حسین ابن علی (علیه السلام) که فرمود شنیدم از پدرم امیر المومنین علی ابن ابیطالب (علیه السلام)که فرمود: شنیدم از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) که فرمود: شنیدم از جبرئیل امین که فرمود: شنیدم از پروردگار عزوجل که فرمود :« کلمه لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی » پس هنگامی که مرکب حضرت حرکت کرد با آواز بلند فرمود : «بشرطها و شروطها و انا من شروطها ». ایشان در خصوص عبارت بشرطها و شروطها گفت : پذیرش محبت و ولایت اهل بیت (علیهم السلام) انسان را به بهشت سوق می دهد ولی دنبال گناه رفتن باعث می شود که ولایت اهل بیت(علیهم السلام) از آنها گرفته شود .

امروزه شبهات درخصوص اصول دین ومسائل اعتقادی ازمهمترین شبهات دشمنان است لذا طبق آیه قرآن: « واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا » ریسمان اهل بیت (علیهم السلام) همان ریسمان الهی است که با توسل به آنان نجات و رستگاری مسلم است .

در پایان جلسه با مدیحه سرایی و پذیرایی از مدعوین خاتمه یافت.

سخنان شهدا درباره حجاب

 « خواهران ما در حالى که چادر خود را محکم برگرفته ‏اند و خود را هم چون فاطمه و زینب حفظ می ‏کنند… هدف‏دار در جامعه حاضرشده ‏اند.»

 (رییس جمهور شهید محمد على رجایى)     

2) «اى خواهرم: قبل از هر چیز استعمار از سیاهى چادر تو می ‏ترسد تاسرخى خون من.»

 (شهید محمد حسن جعفرزاده)        

3) «مادرم… من با حجاب و عزت نفس و فداکارى شما رشد پیدا کردم.»

 (شهید غلامرضا عسگرى)        

4) «شما خواهرانم و مادرانم: حجاب شما جامعه را از فساد به سوى‏معنویت و صفا مى‏کشاند.»

 (شهید على رضائیان)          

5) «از خواهران گرامى خواهشمندم که حجاب خود را حفظ کنند، زیرا که‏حجاب خون‏بهاى شهیدان است.»

(شهید على روحى نجفى)        

6) «و تو اى خواهر دینى‏ام: چادر سیاهى که تو را احاطه کرده است ازخون سرخ من کوبنده تر است.»

 (شهید عبدالله محمودى)         

7) «خواهر مسلمان: حجاب شما موجب حفظ نگاه برادران خواهد شد. برادرمسلمان: بى‏اعتنایى شما و حفظ نگاه شما موجب حجاب خواهران خواهدشد.»

 (شهید على اصغر پور فرح آبادى)         

8) «به پهلوى شکسته فاطمه زهرا(س) قسمتان می دهم که، حجاب را حجاب ‏را، حجاب را، رعایت کنید.».

(شهید حمید رستمى)          

9) «خواهرم: حجاب تو مشت محکمى بر دهان منافقین و دشمنان اسلام مى زند.»

(شهید بهرام یادگارى)          

10) «یک دختر نجیب باید باحجاب باشد.»

(شهید صادق مهدى پور)          

11) «از تمامى خواهرانم مى‏خواهم که حجاب این لباس رزم را حافظ باشند.»

(شهید سید محمد تقى میرغفوریان)          

12) «خواهرم: از بى حجابى است اگر عمر گل کم است نهفته باش و همیشه گل باش.»

(شهید حمید رضا نظام)          

13) «حفظ حجاب هم چون جهاد در راه خداست»

(شهید محمد کریم غفرانى)           

14) «خواهرم: محجوب باش و باتقوا، که شمایید که دشمن را با چادرسیاهتان و تقوایتان مىکشید.»
«حجاب تو سنگر تو است، تو از داخل حجاب دشمن را مى بینى و دشمن تو را نمى بیند.»

(سردار شهید رحیم آنجفى)

«و تو ای خواهر دینی ام، چادر سیاهی که تو را احاطه کرده است از خون سرخ من کوبنده تر است.»(شهید عبدالله محمودی)

«خواهرم! محجوب باش و باتقوا، که شمایید که دشمن را با چادرسیاهتان و تقوایتان می کشید.» (سردار شهید رحیم آنجفی)

توصیه ای که به خواهران دارم این است که اگر می خواهند خون شهیدان را پایمال نکنند این است که حجاب خود را حفظ کنند.( شهید آبیاران)

«خواهرم! سرخی خونم را نزد سیاهی چادرت به امانت می گذارم، پس امانت دار خوبی باش.»(شهید مصطفی ردانی پور)

«خواهرم! حجاب تو مشت محکمی بر دهان منافقین و دشمنان اسلام می زند.»(شهید بهرام یادگاری)

منبع:http://shahadat-talab.ir

علامه طباطبایی می فرمودند: «حدیثِ : من أخلص لله أربعین صباحاً، فجّر الله ینابیع الحکمة من قبله علی لسانه: هر کس چهل روز خود را برای خداوند خالص کند، خداوند چشمه های حکمت را از دلش بر زبان وی جاری و روان می کند.» را خواندم و تصمیم گرفـتم بدان عمل کنم. پس از آن چله، هرگاه اندیشه و تصور گناهی به ذهنم می آمد، ناخودآگاه و بی فاصله از ذهنم می رفت.»

و همچنین می نویسد: «در اوایل تحصیل که به صرف و نحو اشتغال داشتم علاقه زیادی به ادامه تحصیل نداشتم و از این روی، هر چه می خواندم نمی فهمیدم و چهار سال به همین نحو گذرانیدم. پس از آن یک باره عنایت خدایی دامنگیرم شده عوضم کرد و در خود یک نوع شیفتگی و بی تابی نسبت به تحصیل کمال، حس نمودم، به طوری که از همان روز تا پایان تحصیل ـ تقریباً هیجده سال طول کشید ـ هرگز نسبت به تعلیم و تفکر، درک خستگی و دلسردی نکردم و زشت و زیبایی جهان را فراموش کردم.»

علامه می فرمودند: «سرمایه و دارائی من، این است که مانند ترکهای پشت کوه، صاف و بی غلّ و غشّ به حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام ارادت و ایمان دارم.»

.

 
سوره مبارکه بقره آیه 273 جزء سوم :

لِلْفُقَراءِ الَّذينَ أُحْصِرُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ لا يَسْتَطيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسيماهُمْ لا يَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَليمٌ 

این صدقات (برای آن [ دسته از) نیازمندانی است که در راه خدا فرومانده اند ، و نمی توانند [ برای تأمین هزینه زندگی ] در زمین سفر کنند. از شدّت خویشتن داری ، فرد بی اطلاع ، آنان را توانگر می پندارد. آنها را از سیمایشان می شناسی. با اصرار ، [ چیزی ] از مردم نمی خواهند. و هر مالی [ به آنان ] انفاق کنید ، قطعاً خدا از آن آگاه است.

نکات :

فقرایی که در عین نیازمندی خویشتن دارند را دریابیم .

آنان که خود را وقف جِهاد در راه خدا کرده‏ اند.

 آنانی که در اوج ناتوانی و تهیدستی آبرو داری می کنند .

آنانکه فقر خویش را هرگز آشکار نمی کنند به گونه ای که مردم گمان دارند توانگرند .

یاد آور چهره متقین در خطبه حمام آقا امیرالمومنین علیه السلام که حضرت فرمودند : …..اَجْسادُهُمْ نَحيفَةٌ، وَ حاجاتُهُمْ خَفيفَةٌ، وَ اَنْفُسُهُمْ عَفيفَةٌ.

جزء 24  ، سوره مبارکه زمر ، آیه 36

أَ لَيْسَ اللَّهُ بِکافٍ عَبْدَهُ وَ يُخَوِّفُونَکَ بِالَّذينَ مِنْ دُونِهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ

آیا خدا کفایت کننده بنده اش نیست؟ و [ کافران ] تو را از آنها که غیر اویند می ترسانند و هر که را خدا گمراه گرداند برایش راهبری نیست.

نکته ها  :

* چون آیه استفهام انکاری است در آن لذت ادبی و ذوق هنری جلوه گری می کند تا اینکه جمله به صورت خبری  منفی آورده شود .

* معلوم است که خدا بنده خود را کافی و بس است .

*نه، چطور ممکن است؟ چنین چیزی امکان ندارد که کسی جز خدا برای بنده اش کافی باشد !

*  لذت تکیه و توکل به خدا

* آرامش خاطر برای بنده که ای بنده نهراس که خدا برای تو کافی است .

خداى متعال در آیه 53 سوره «زمر» با لحنى آکنده از نهایت لطف و محبت، آغوش رحمتش را به روى همگان باز کرده و فرمان عفو همه گنهکاران را صادر نموده، مى فرماید: «به آنها بگو اى بندگان من که بر خودتان اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را مى بخشد که او بخشنده و مهربان است»
(قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم).
دقت در تعبیرات این آیه، نشان مى دهد که از امیدبخش ترین، آیات قرآن مجید نسبت به همه گنهکاران است، شمول و گستردگى آن، به حدى است که طبق روایتى، امیرمؤمنان على(علیه السلام) فرمود: «در تمام قرآن آیه اى وسیع تر از این آیه نیست» (ما فِى القُرْآنِ آیَةٌ أَوْسَعُ مِنْ یا عِبادِىَ الَّذِیْنَ أَسْرَفُوا…). دلیل آن نیز روشن است زیرا:
 تعبیر به «یا عِبادِىَ» (اى بندگان من!) آغازگر لطفى است از ناحیه پروردگار.
 تعبیر به «اسراف» به جاى «ظلم و گناه و جنایت» نیز لطف دیگرى است.
 تعبیر به «عَلى أَنْفُسِهِم» که نشان مى دهد گناهان آدمى همه به خود او باز مى گردد، نشانه دیگرى از محبت پروردگار است، همان گونه که یک پدر دلسوز، به فرزند خویش مى گوید: این همه بر خود ستم مکن! 
تعبیر به «لاتَقْنَطُوا» (مأیوس نشوید) با توجه به این که: «قنوط» در اصل به معنى مأیوس شدن از خیر است، به تنهائى دلیل بر این است که گنهکاران نباید از «لطف الهى» نومید گردند. 
تعبیر «مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ» بعد از جمله «لاتَقْنَطُوا» تأکید بیشترى بر این خیر و محبت مى باشد. 
هنگامى که به جمله «إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ» مى رسیم که با حرف تأکید آغاز شده و کلمه «الذنوب» (جمع با الف و لام) همه گناهان را بدون استثنا در بر مى گیرد، سخن اوج مى گیرد و دریاى رحمت مواج مى شود. 
هنگامى که «جَمِیْعاً» به عنوان تأکید دیگرى بر آن افزوده مى شود امیدوارى به آخرین مرحله مى رسد. 
توصیف خداوند به «غفور» و «رحیم» که دو وصف از اوصاف امیدبخش پروردگار است، در پایان آیه، جائى براى کمترین یأس و نومیدى باقى نمى گذارد. آرى، به همین دلیل، آیه فوق گسترده ترین آیات قرآن است، که شمول آن هر گونه گناه را در بر مى گیرد، و نیز به همین دلیل، از امیدبخش ترین آیات قرآن مجید محسوب مى شود. و به راستى، از کسى که دریاى لطفش بیکران و شعاع فیضش نامحدود است جز این انتظارى نمى توان داشت. از کسى که «رحمتش بر غضبش پیشى گرفته» و بندگان را براى رحمت آفریده ، نه براى خشم و عذاب، غیر از این چشم داشتى نیست. چه خداوند رحیم و مهربانى! و چه پروردگار پر مهر و محبتى!!(1)

منبع: (تفسیر نمونه، جلد 19، صفحه 521)

جزء 15 ، سوره مبارکه اسراءآیه  82

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا

و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌كنيم، ولى‌ ستمگران را جز زيان نمى‌افزايد.

* قرآن داروی شفا برای مومنان می باشد. 

*اما برای ظالمین جز خسران و زیان نیست .

آیه ۶۰ سوره انعام با موضوع «انقطاع از امور دنیا»

در این آیه می‌فرماید «و هو الذی یتوفیکم باللیل و یعلم ما جرحتم بالنهار ثم یبعثکم فیه لیقضی اجل‌مسمی ثم الیه مرجعکم ثم ینبئکم بما کنتم تعملون»

«و او پروردگاری است که شب هنگام شما را می‌میراند و هرچه در روز انجام داده‌اید، می‌داند. آنگاه بامدادان شما را زنده نموده تا آن هنگام که عمرتان به انتها برسد، سپس مراجعت شما به سوی اوست و از آنچه کرده‌اید، شما را آگاه می‌نماید»

جزء سوم آیه ۲۸۲ سوره مبارکه بقره «فرهنگ قرض دادن»

««یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَی أَجَلٍ مُّسَمًّی فَاکتُبُوهُ وَلْیَکتُب بَّیْنَکمْ کاتِبٌ بِالْعَدْلِ …»

نکته: زندگی ما سراسر معامله و قرض و امور این‌چنینی است این آیه می‌فرماید: مسلمین و مؤمنین هرکسی قرضی داد و قرضی گرفت و معامله‌ای انجام داد می‌باید آن را زود بنویسد قرآن فرمود هر معامله‌ای و قرضی انجام می‌دهید مکتوب کنید.

یک فرهنگ غلطی وجود دارد که پولی که به هم قرض می‌دهیم نمی‌نویسیم. این فرهنگ غلطی است درحالی‌که قرآن با فعل امر فرموده است که بنویسد و هیچ‌کس اجازه ندارد این کار را انجام ندهد.

سوره مبارکه مریم جزء 16 ، آیه ۷ : موضوع « انتخاب نام فرزند »

«یَا زَکَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ یَحْیَی لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا»

ای زکریا! ما تو را به پسری مژده می‌دهیم که نامش یحیی است و پیش از این هم نامی برای او قرار نداده‌ایم.

*اسم فرزند شما چیست؟ چرا این اسم را انتخاب کردید؟ به نظرخودتان اسم خوبی است یا بد؟ آیا اسم انسان برسرنوشت انسان در تقدیرات الهی اثر گذار است یا نه؟